ff laten zakken

Mensen tegenkomen, ik geniet daar enorm van. Mooie en uitdagende ontmoetingen. Soms kom ik ook mezelf tegen en dat is wat mij betreft vaker uitdagend dan mooi. Laatst had ik weer zo’n ontmoeting met mezelf.

Ik was wel met mijn beste beentje voor aan de goede kant uit bed gestapt, maar ik struikelde al snel. Een paar opvoedkundige dingetjes gingen niet zoals ik wilde. Op zich niet erg want dat schijnt bij opvoeden te horen. Maar ergens in mijn achterhoofd hing een chagrijnige bui en die liet ik de vrije loop. Niks geen liefdevolle, geduldige correctie of een bemoedigend opbouwend woord voor de kids. Nee, gewoon vol gas tegen de kinderen in, ongenadig scherp. Niet dat dat de donderbui in mijn hoofd deed oplossen laat staan dat het de sfeer verbeterde. Dus naast de donderbui in mijn hoofd, was de sfeer in huis verre van mooi weer. Zogezegd écht zeikweer.

FF laten zakken.
Toen de bui enigszins was afgezakt, kwam in de ontstane blubberboel een schuldgevoel met weerhaakjes naar boven borrelen. Daar wordt het weer niet beter van.

Hoogtijd om tegen de kids mijn excuses te maken en ik ben dan altijd verbaasd over de loyaliteit die ze aan de dag leggen. Een kort ‘OK’ of ‘het is goed hoor’ want hun gezichten vertoonden allang weer een niet gespeeld mooi weer.

En toch, het schuldgevoel bleef maar haken en ik liet mijn gemoed nog steeds gevangenhouden in dat moeras van zelfverwijt. Wat is het dan goed om een God given woman te hebben die me echt weer met beide benen op de grond zet: ‘Gert, wat blijf je er toch in hangen. Je hoorde het je kids toch zeggen? Je bent vergeven!’

FF laten zakken.
Het begon tot me door te dringen. Het klaarde op, de bui trok weg en er viel wat van me af. Of het nu kwam omdat mijn vrouw het zei, of omdat het bij herhaling zowel door de kids als door haar gezegd was, maar ineens drong het tot me door dat ik mezelf niets meer te verwijten had.

‘Je bent vergeven!’
Iets wat we misschien weleens vaker tegen elkaar moeten zeggen.
‘Je bent vergeven!’
Iets wat we misschien wel ff goed moet laten zakken, laten indalen.
Indalen, net als bij een bevalling.
Want na het indalen krijgt nieuw leven de ruimte!

Deze weblog was & is ook als radiocolumn te beluisteren in het programma ‘Gospelsound‘ van Omroep Zuidplas.